روشهاي مختلفي براي ارزيابي وضعيت سربه جلو وجود دارد كه هر كدام داراي مزيت و معايبي مي باشد. روش راديوگرافي از نماي جانبي ستون فقرات مهره هاي گردني است كه به دليل خطرهاي ناشي از راديوگرافي مكرر به طور معمول در موارد غيرپاتولوژيك همچون بررسي وضعيت پوسچر و ناهنجاري سر به جلو به كار نمي رود. از روش تصوير برداري براي اندازه گيري زاويه كرانيووتبرال استفاده مي شود كه نيازمند استفاده از تجهيزات مخصوص، تنظيمات دقيق و تجزيه تحليل با نرم افزار است. از طرفي در جامعه ايران به دليل ملاحظات عرفي و شرعي ، نمي توان از روش هاي تصوير برداري نماي جانبي وضعيت سر و گردن، به ويژه براي انجام تحقيقات استفاده كرد به همين دليل تصميم به طراحي يك وسيله به منظور اندازه گيري دقيق و بدون تماس با بدن افراد براي اندازه گيري ناهنجاري سر به جلو كه غير تهاجمي ، كم هزينه ، آسان و كمي براي تمامي اقشار جامعه شد. به منظور حل مشكلات در انواع روش هاي ارزيابي ، مخترعين تلاش نمودند تا به كمك اين وسيله باعث كاهش خطاي ناشي از استفاده از وسيله مشابه موجود در داخل كشور، همچنين سختي هاي موجود در روش عكسبرداري و ملاحظات عرفي و شرعي و خطرات موجود در روش راديوگرافي را كاهش و يا بر طرف كنند. در طراحي وسيله جديد، از پايه اي كه داراي جايگاه مخصوص براي نگه داشتن گونيامتر اندازه گيري سربه جلو مي باشد استفاده شده است تا خطاي ناشي از لرزش دست آزمونگر در وسيله مشابه قبلي از بين مي رود. همچنين با استفاده از دو ليزر تعبيه شده در دستگاه از تماس مستقيم با بدن فرد و همچنين تنظيم شاخص به صورت چشمي جلوگيري شد كه همين امر موجب كاهش خطا در اندازه گيري مي گردد.